خانه ای ساخته ام سایبانش همه عشق
کمی مهربان باش لطفا!!! بر شانه ام سنگین است ...این سر سنگینی ها..... گلم میلاد تو شیرین ترین بهانه ای است که با آن میتوان به رنج های زندگی هم دل بست.. پنجم تیر روز میلادت مبارک یک خداحافظی تلخ کافیست تا دل تمام سلامهایمان را بشکند... بگذار هرکسی هر چه دوست دارد بگوید مهم این است که تو دردانه ی منی... ومن از تمام خوبیهای دنیا فقط و فقط تو را می خواهم گرچه نه اسمت کنار اسم من و نه سقفت هم سقف من و نه دستت در دستان من است.. کاج سیب میدهد!!! اگر عاشق باشد..... من از عهد آدم تورا دوست دارم از آغاز عالم تورا دوست دارم چه شبها من و آسمان تا دم صبح سرودیم نم نم تو را دوست دارم نه خطی.نه خالی!نه خواب و خیالی!! من ای حس مبهم تورا دوست دارم سلامی صمیمی تر از غم ندیدم به اندازه ی غم تورا دوست دارم بیا تا صدا از دل سنگ خیزد بگوییم با هم تورا دوست دارم جهان یک دهان شد هم آواز با ما تورا دوست دارم. تورا دوست دارم دوستت دارم را من دلاویزترین شعر جهان یافته ام این گل سرخ من است دامنی پرکن از این گل که دهی هدیه خلق که بری خانه ی دشمن که فشانی بر دوست راز خوشبختی هر کس به پراکندن اوست...
سرت را بالا بگیر
تمامِ زیباییت را به دنیا نشان بده
می دانی!
این کم مقامی نیست..
اینکه بتوانی بی منت عاشق باشی
اینکه آغوشت امن ترین منزلگاهِ خستگی هایِ
یک مرد می تواند باشد!
اینکه چشمانت هرچقدر هم که
بخواهی نشان بدهی سنگی
باز هم فاش می کند مهربانیت را..
عاشق که می شوی
از خنده هایت
از نگاهت پیدا می شود..
و این معجزه است..
که برایِ داشتنش
مرد می خواهد...
مجنون می خواهد...
| Design By : RoozGozar.com |
درباره سایت
بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند من نیز جهانی آفریده ام از برای تو.......
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت